دانشمندان چینی در جستجوی سیگنال‌های رادیویی بیگانه در منظومه احتمالاً قابل سکونت تراپیست ۱

دانشمندان چینی با استفاده از تلسکوپ FAST، بزرگ‌ترین جستجوی سیگنال‌های بیگانه را در منظومه تراپیست ۱ انجام داده‌اند. آیا نشانه‌ای از حیات فرازمینی در این منظومه پیدا شده است؟

منظومه تراپیست ۱، یک ستاره کوتوله قرمز در فاصله ۴۰ سال نوری از زمین، میزبان هفت سیاره سنگی به اندازه زمین است. حداقل سه سیاره این منظومه در منطقه قابل سکونت قرار دارند؛ جایی که احتمال وجود آب مایع وجود دارد. این ویژگی، تراپیست ۱ را به یکی از جذاب‌ترین منظومه‌ها برای جستجوی تمدن‌های فرازمینی تبدیل می‌کند. تیم تحقیقاتی چینی از تلسکوپ کروی با دیافراگم پانصد متری (FAST) برای بررسی دقیق این منظومه استفاده کرده‌اند.

جستجوی سیگنال‌های بیگانه با تلسکوپ FAST

تیم تحقیقاتی به رهبری گوانگ-یوان سونگ از دانشگاه دژو چین، پنج نقطه از منظومه تراپیست ۱ را با تلسکوپ FAST رصد کردند. هر رصد ۲۰ دقیقه طول کشید و در مجموع ۱.۶۷ ساعت زمان صرف این بررسی شد. آن‌ها به دنبال فرکانس‌های رادیویی بسیار دقیقی بودند که به دلیل حرکت سیارات، به آرامی در طول زمان تغییر می‌کردند.

چنین سیگنال‌هایی به صورت طبیعی تولید نمی‌شوند و می‌توانند نشانه‌ای از فناوری بیگانگان باشند. پوشش فرکانسی از ۱.۰۵ تا ۱.۴۵ گیگاهرتز با وضوح طیفی حدود ۷.۵ هرتز، امکان تشخیص سیگنال‌های رادیویی بسیار ضعیف را فراهم می‌کرد.

FAST با حساسیت بی‌نظیر خود، قادر به تشخیص سیگنال‌های رادیویی با قدرت 2.04×10^10 وات بود. این به معنای توانایی تشخیص سیگنال‌های ضعیف‌تر نسبت به مطالعات قبلی است. اگر موجودات فضایی به طور منظم سیگنال‌های رادیویی را روی فرکانس خاصی ارسال کنند، این مطالعه شانس بیشتری برای یافتن آن‌ها نسبت به تلاش‌های پیشین داشت.

• منظومه‌های ستاره‌ای پنهان در کهکشان راه شیری می‌توانند اسرار ماده تاریک را آشکار کنند
• راز حیات فاش شد: زمین اولیه، چگونه به سیاره‌ای زنده تبدیل شد؟
• اسرار قطب جنوب؛ تمدن‌های گمشده، اهرام، بشقاب پرنده‌ها و پایگاه‌های مخفی
• سیاره مشتری کوچک‌تر و فشرده‌تر از آن چیزی است که تصور می‌کردیم

نتایج جستجوی حیات فرازمینی

متاسفانه، این جستجو هیچ مدرک قانع‌کننده‌ای از فناوری بیگانه پیدا نکرد. با این حال، این نتیجه ناامیدکننده نیست و اطلاعات علمی ارزشمندی ارائه می‌دهد. این مطالعه محدودیت‌های جدیدی را برای وجود فرستنده‌های بیگانه در منظومه تراپیست ۱ تعیین می‌کند و قابلیت‌های قابل توجه جستجوهای مدرن SETI را نشان می‌دهد.

اگرچه ممکن است سال‌ها یا حتی دهه‌ها طول بکشد تا بتوانیم وجود حیات در تراپیست ۱ را به طور کامل رد کنیم، اما این منظومه همچنان هدف جذابی برای تلاش‌های آینده SETI است. تیم تحقیقاتی قصد دارد جستجوی خود را گسترش دهد و به دنبال انواع دیگر سیگنال‌ها، از جمله سیگنال‌های دوره‌ای یا گذرا باشد که ممکن است با روش‌های فعلی قابل تشخیص نباشند.