انگلستان برای مقابله با تهدید فزاینده زیردریاییهای مدرن روسیه، طرح جاهطلبانهای به نام «دژ اطلس» را با سرمایهگذاری ۴۰۰ میلیون پوندی آغاز کرده است. این طرح شامل شبکهای از سنسورها، پهپادها و سامانههای هوشمند برای شناسایی و ردیابی زیردریاییهای دشمن در اقیانوس اطلس شمالی است.
نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا در سالهای اخیر با چالشهای جدی در زمینه مقابله با زیردریاییهای پیشرفته روبرو بوده است. روسیه با نوسازی و توسعه ناوگان زیردریایی خود، تهدیدی جدی برای امنیت دریایی ناتو در منطقه استراتژیک اطلس شمالی محسوب میشود. طرح دژ اطلس قرار است با ترکیبی از فناوریهای نوین نظامی و سیستمهای بدون سرنشین، این چالش را برطرف کند.
تهدید نوظهور زیردریاییهای مدرن روسیه در اطلس شمالی
روسیه یکی از قدرتمندترین ناوگانهای زیردریایی جهان را با ۶۴ فروند در اختیار دارد که شامل زیردریاییهای هستهای موشکانداز، تهاجمی و دیزل-الکتریک میشود. این ناوگان در پایگاههای استراتژیک شبه جزیره کولا و ولادیوستوک مستقر شده و قادر است در اقیانوسهای اطلس و آرام عملیات انجام دهد.
زیردریاییهای روسی نقشی کلیدی در دکترین دریایی این کشور دارند و بخش مهمی از توان بازدارندگی متعارف و هستهای مسکو را تشکیل میدهند. این شناورها با قابلیت حمل موشکهای کروز و بالستیک، تهدیدی جدی برای خطوط دریایی و زیرساختهای حیاتی غرب محسوب میشوند.
جزئیات طرح ۴۰۰ میلیون پوندی دژ اطلس
طرح دژ اطلس یک برنامه ۷ ساله است که هدف آن ایجاد شبکهای یکپارچه از سنسورها و سیستمهای بدون سرنشین برای شناسایی و ردگیری زیردریاییهاست. این طرح دو پروژه اصلی را شامل میشود:
- پروتئوس: پهپاد بالگردان برای شناسایی و ردیابی هوایی
- ستوس: زیردریایی بدون سرنشین بزرگ برای عملیات زیرسطحی
فناوریهای پیشرفته در خدمت شکار زیردریایی
این طرح از هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی برای پردازش دادههای دریافتی از سنسورها استفاده میکند. سیستمهای خودکار قادر خواهند بود الگوهای حرکتی زیردریاییها را شناسایی و تحلیل کنند.
چالشهای پیش روی طرح دژ اطلس
مهمترین چالشهای این پروژه عبارتند از:
- شرایط سخت آب و هوایی اطلس شمالی
- حجم عظیم دادههای دریافتی و نیاز به پردازش سریع
- هماهنگی با متحدان ناتو و تعیین نقشها
- محافظت از تجهیزات در برابر خرابکاری احتمالی
0 نظرات