در حال بارگذاری
در حال بارگذاری

فجایع 2 چرخ؛ اینها بدترین موتورهای موتورسیکلت‌های تاریخ هستند

تاریخ پر از نمونه‌هایی از بدترین موتورهای موتورسیکلت‌های تاریخ است که با مشکلات بی‌شماری، اعتماد سواران را خدشه‌دار کرده‌اند. بسیاری از این پیشرانه‌ها که قرار بود آینده‌نگر باشند، به‌دلیل طراحی ضعیف یا نقص‌های تولید به فاجعه تبدیل شدند. پیشرانه‌های موتورسیکلت در طول تاریخ، داستان‌های مختلفی را رقم زده‌اند؛ برخی به‌دلیل قدرت نرم، قابلیت اطمینان بالا ...

تاریخ پر از نمونه‌هایی از بدترین موتورهای موتورسیکلت‌های تاریخ است که با مشکلات بی‌شماری، اعتماد سواران را خدشه‌دار کرده‌اند. بسیاری از این پیشرانه‌ها که قرار بود آینده‌نگر باشند، به‌دلیل طراحی ضعیف یا نقص‌های تولید به فاجعه تبدیل شدند.

پیشرانه‌های موتورسیکلت در طول تاریخ، داستان‌های مختلفی را رقم زده‌اند؛ برخی به‌دلیل قدرت نرم، قابلیت اطمینان بالا و حس ارتباطی که با راکب ایجاد می‌کنند، در یادها مانده‌اند. اما برخی دیگر تنها به دلایل اشتباه معروف شدند و مشکلات فراوانی را برای صاحبانشان به ارمغان آوردند. هر شرکت تولیدکننده‌ای، هر قدر هم که معتبر باشد، لحظاتی این‌چنینی داشته است. این پیشرانه‌ها که در ابتدا نوید پیشرفت و نوآوری می‌دادند، با قرار گرفتن در جاده، نقاط ضعف خود را آشکار کردند و سردردهای مداومی را به وجود آوردند.

هارلی-دیویدسن میلواکی-اِیت 114 (Harley-Davidson Milwaukee-Eight 114)

موتور Harley-Davidson Milwaukee-Eight 114 (هارلی-دیویدسن میلواکی-اِیت 114) که در سال 2017 برای مدل‌های تورینگ معرفی شد، قرار بود با قدرت و کنترل حرارتی بهبود یافته، جایگزین Twin Cam قدیمی شود. این پیشرانه 1870 سی‌سی V-twin با 8 سوپاپ و 2 شمع، گشتاوری حدود 168 نیوتن‌متر در 3250 دور در دقیقه تولید می‌کرد.

با این حال، مشکلات متعددی مانند نشت روغن، داغ شدن بیش از حد، لرزش در سرعت‌های بالا و به‌ویژه مشکل روغن‌جمع‌کنی (oil sumping) به‌دلیل نقص پمپ، در مدل‌های 2017 تا 2019 این موتور شایع بود. این مسائل باعث کاهش قدرت و آلایندگی دود سیاه می‌شد و هزینه‌های نگهداری بالایی را تحمیل می‌کرد.

سوزوکی تی‌ال 1000 اس (Suzuki TL1000S’ V-twin)

در اواخر دهه 1990، Suzuki TL1000S (سوزوکی تی‌ال 1000 اس) با موتور 996 سی‌سی V-twin 90 درجه و توان 111.5 اسب بخار، برای رقابت با دوکاتی عرضه شد. این موتورسیکلت در سال 1997 با هیجان زیادی وارد بازار شد، اما مشکلات هندلینگ و نقص فنی موتور به سرعت برای آن شهرت «تانک اسلپر» یا «بیوه‌ساز» را به ارمغان آورد. کمک‌فنر چرخ عقب دوار معیوب، کنترل موتورسیکلت را نامطمئن و خطرناک می‌کرد.

پس از سال 1998، سوزوکی با تغییر زمان‌بندی احتراق در ECU سعی در رفع مشکل داشت، اما در نهایت شکایات و حتی دعاوی حقوقی منجر به فراخوان و توقف تولید آن در سال 2002 شد.

یاماها تی‌اکس 750 (Yamaha TX750’s Twin)

Yamaha TX750 (یاماها تی‌اکس 750) در اوایل دهه 1970 با موتور 743 سی‌سی موازی دوقلو و سیستم متعادل‌کننده “Omni-Phase” (امنی-فیز) معرفی شد تا لرزش‌ها را کاهش دهد و عملکرد روان‌تری ارائه کند. این موتور 63 اسب بخار قدرت داشت و با گشتاور 69 نیوتن‌متر، عملکردی قابل قبول ارائه می‌کرد. اما در عمل، این مدل با مشکلات جدی در جمع‌آوری روغن (oil scavenging)، داغ شدن بیش از حد و خرابی زنجیر تایم مواجه شد.

در یک رویداد مسابقه در استرالیا سال 1972، نقص فنی این موتورسیکلت به آبروریزی جهانی برای یاماها انجامید. با وجود به‌روزرسانی‌های فنی، تولید TX750 در سال 1975 به آرامی پایان یافت.

بیموتا وی-دو 500 (Bimota V-Due 500)

موتور Bimota V-Due 500 (بیموتا وی-دو 500) در سال 1997 با یک موتور 500 سی‌سی دو زمانه V-twin با تزریق مستقیم سوخت، به‌عنوان اولین نمونه در موتورسیکلت‌های تولید انبوه، معرفی شد. این طرح جسورانه که مهندسان فراری نیز در آن نقش داشتند، حدود 97.8 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. اما سیستم تزریق سوخت آن شدیدا معیوب بود و منجر به احتراق ناقص، پاسخ نامنظم دریچه گاز و حتی قفل شدن موتور می‌شد.

بیشتر بخوانید

بیموتا بعدا سعی کرد با استفاده از کاربراتور در نسخه Evoluzione (اولوتسیونه) مشکلات را حل کند، اما دیگر دیر شده بود. شدت مشکلات به حدی بود که بیموتا مجبور شد 150 دستگاه را از مشتریان ناراضی بازپس گیرد و در نهایت در سال 1999 ورشکست شد.

هارلی-دیویدسن تویین کَم 88 (Harley-Davidson Twin Cam 88)

موتور Harley-Davidson Twin Cam 88 (هارلی-دیویدسن تویین کَم 88) در سال 1999 با هدف جایگزینی موتور Evolution (اولوشن) و ارائه قدرت و گشتاور بیشتر معرفی شد. این پیشرانه 1450 سی‌سی V-twin با دو میل‌لنگ زنجیری، در نگاه اول ارتقایی مستحکم به‌نظر می‌رسید. اما مدل‌های اولیه بین سال‌های 1999 تا 2002 با مشکل شکننده‌بودن تنش‌دهنده پلاستیکی زنجیر تایم مواجه بودند. تکه‌های پلاستیک وارد سیستم روغن‌کاری می‌شدند و به پمپ آسیب می‌رساندند.

علاوه بر این، مشکلات گردش روغن، داغ شدن بیش از حد، نشت روغن از واشرها و لرزش میل‌لنگ نیز شایع بود. هارلی-دیویدسن تا اواسط دهه 2000 بسیاری از این ایرادات را با استفاده از تنش‌دهنده‌های هیدرولیکی قوی‌تر برطرف کرد، اما شهرت Twin Cam 88 به‌عنوان یکی از بدترین موتورهای موتورسیکلت‌های تاریخ باقی ماند.

Sina Farahi

برچسب ها:

0 نظرات

ارسال نظرات

آخرین نظرات