«یوگو» به بدنام‌ترین خودروی تاریخ آمریکا شهرت یافت؛ خودرویی که ارزان بود اما انتظارات را برآورده نکرد و به یک نماد شکست تبدیل شد.
در اواسط دهه ۱۹۸۰، تلاش شد تا ارزان‌ترین خودرو نو در آمریکا عرضه شود، اما این پروژه با یک فاجعه به پایان رسید. این رویداد، تجربه‌ای تلخ برای صنعت خودروی آمریکایی و خریدارانش رقم زد.
یوگو: وعده خودروی مردمی ارزان، حقیقت تلخ
یوگو، خودروی شهری یوگسلاوی بر پایه فیات ۱۲۷، قرار بود «خودروی مردمی» باشد. با قیمتی استثنایی (۳,۹۹۰ دلار برای مدل پایه GV) وارد آمریکا شد، اما موتورهای ۱.۱ لیتری (با ۴۵ اسب بخار) یا ۱.۳ لیتری (با ۶۵ اسب بخار) آن شتابی بسیار کند داشتند؛ برای رسیدن به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت بیش از ۱۳ ثانیه زمان نیاز بود.
مالکوم بریکلین: جاه‌طلبی که یوگو را به آمریکا آورد
مالکوم بریکلین، بنیان‌گذار سوبارو آمریکا و با سابقه عرضه خودروهای پردردسر، یوگو (Yugo) را به ایالات متحده آورد. او پتانسیل عظیمی در عرضه خودرویی فوق‌العاده ارزان برای بازار آمریکا می‌دید.
سقوط آزاد اعتماد: چرا یوگو در آمریکا بدنام شد؟
یوگو به دلیل کیفیت ساخت پایین، در آمریکا به شدت بدنام شد. مدل‌های اولیه (پیش از سال ۱۹۸۸) سریعاً زنگ می‌زدند و قطعات برقی و تریم آن‌ها به سرعت از کار می‌افتادند. گرچه کارخانه زاستاوا تولید را بهبود بخشید، اما بدنامی یوگو در آمریکا دیگر پاک نشد و همچنان یک سوژه طنز برای بی‌کیفیتی خودروها محسوب می‌شود.
ضربه نهایی: رسوایی آلایندگی به واردات یوگو پایان داد
سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا (EPA) بیش از ۱۲۶,۰۰۰ دستگاه یوگو را به دلیل عدم رعایت استانداردهای آلایندگی فراخواند. سیستم‌های موتور منسوخ و قدیمی آن، عامل اصلی بود و این رسوایی به واردات یوگو به آمریکا پایان داد. حتی اگر این اتفاق نمی‌افتاد، تحریم‌های سازمان ملل علیه یوگسلاوی در سال ۱۹۹۲ نیز صادرات یوگو را متوقف می‌کرد.
فراتر از آمریکا: حیات شگفت‌انگیز یوگو پس از شکست
با وجود شکست مفتضحانه در بازار آمریکا، تولید یوگو تا سال ۲۰۰۸، یعنی ۱۶ سال پس از توقف واردات آن به ایالات متحده، ادامه یافت. این خودرو از فروپاشی یوگسلاوی و جنگ‌های بالکان جان سالم به در برد. در مجموع، ۷۹۴,۴۲۸ دستگاه یوگو تولید شد که حدود ۲۵۰,۰۰۰ دستگاه آن به بازارهای بین‌المللی از جمله اروپا، آمریکای لاتین و شمال آفریقا صادر گشت.
0 نظرات