یک مهندس بازنشسته نیروی هوایی آمریکا مدعی شده پایگاه مخفی اوهایو، محل نگهداری موجودات فضایی، فناوری بیگانه و بشقاب‌پرنده‌ها است. او ۳۹ سال در این پایگاه کار کرده و اطلاعات تکان‌دهنده‌ای را فاش کرده است.
به گفته ریموند شیمانسکی، مهندس سابق نیروی هوایی آمریکا، پایگاه رایت-پترسون در دیتون اوهایو، محل نگهداری بقایای موجودات فضایی سقوط‌کرده در رازول در سال ۱۹۴۷ است. او ادعا می‌کند علاوه بر بقایا، موجودات فضایی زنده نیز در این پایگاه مخفی نگهداری می‌شوند. شیمانسکی می‌گوید مربی‌اش در این پایگاه از تونل‌های مخفی حاوی موجودات فضایی زنده و مرده برای او گفته بود. هرچه در این پایگاه عمیق‌تر می‌شوید، به اسرار بیشتری برمی‌خورید.
رازول، دروغ یا واقعیت؟
شیمانسکی در مصاحبه‌ای گفته مربی‌اش از او پرسیده بود: «آیا چیزی درباره موجودات فضایی ما شنیده‌ای؟» ظاهراً موجودات فضایی، بشقاب‌پرنده و فناوری آنها پس از سقوط در رازول به این پایگاه منتقل شده‌اند. اگر این ادعا درست باشد، دولت آمریکا نه تنها صاحب فناوری پیشرفته بیگانه است، بلکه سقوط رازول در نیومکزیکو یک دروغ‌سازی نبوده و بشقاب‌پرنده‌ای واقعی در سال ۱۹۴۷ در آنجا سقوط کرده است.
شیمانسکی یادداشتی از مربی‌اش به نام ال به سان نشان داده که در آن به «پرواز» اشاره شده است. او می‌گوید: «در هفته اول کارم، ال نصیحتی غیرمنتظره و داوطلبانه به من داد.» شیمانسکی مدعی است تأسیسات پیشرفته با کنترل دما و محفظه‌های برودتی زیرزمینی در پایگاه رایت-پترسون برای نگهداری بقایای، فناوری و سلاح‌های بیگانه، و حتی اجساد و موجودات فضایی زنده ساخته شده‌اند.
- انتشار ویدیو جنجالی پس از ۸۰ سال سکوت؛ لحظه انتقال جسد موجودات بیگانه حادثه رازول
- تکنولوژی ضد جاذبه بشقاب پرنده ها در اختیار ارتش آمریکا؛ شایعه یا واقعیت؟
- حادثه رازول ؛ هر آنچه که باید در مورد جنجال برانگیزترین حادثه سقوط بشقاب پرنده تاریخ بدانید
محل نگهداری موجودات فضایی کجاست؟
مربی شیمانسکی گفته بود: «در سال ۱۹۴۷ در رازول سقوطی رخ داد و آنها ماشین‌ها و موجودات فضایی را برای بررسی به اینجا آوردند و آنها را در تونل‌های مخفی زیر پایگاه نگه می‌دارند. وقتی از او پرسیدم از کجا این راز را می‌داند، پاسخ داد: همه کسانی که در پایگاه کار می‌کنند، می‌دانند.» شیمانسکی می‌گوید: «من شوکه شده بودم. من، یک دانشجوی تازه‌کار، در هفته اول کارم به گروهی منتخب از ۱۰۰۰۰ نفر وارد شده بودم و بزرگ‌ترین راز آنها را می‌دانستم: ما موجودات فضایی و سفینه آنها را در تونل‌های پایگاه خود داریم.»
پس از شنیدن این جزئیات باورنکردنی، شیمانسکی شروع به تحقیق بیشتر کرد و دریافت که بخش فناوری خارجی در این پایگاه، میزبان پروژه کتاب آبی، پروژه رسمی تحقیقات بشقاب‌پرنده نیروی هوایی از سال ۱۹۵۲ تا ۱۹۶۹ بوده است. کتاب آبی یکی از مجموعه‌ای از مطالعات سیستماتیک روی اشیاء پرنده ناشناس بود که توسط نیروی هوایی ایالات متحده انجام شد. شیمانسکی می‌گوید: «در چهار دهه بعد، ده‌ها یا شاید صدها مکالمه کوتاه درباره این راز داشتم.» او کتابی با عنوان «۵۰ سایه خاکستری» در این مورد نوشته است.
0 نظرات