۵ تصمیم اشتباه تولیدکنندگان که گوشی‌‌ها را بدتر از قبل کرده است!

در سال‌های اخیر، برخی از تولیدکنندگان با تصمیم اشتباه خود، گوشی‌ها را بدتر از قبل کرده‌اند؛ اما این تصمیمات غلط چه بوده‌اند که نارضایتی کاربران را در پی داشته‌اند؟

بعضی افراد علاقه‌ی زیادی به خرید گوشی‌های جدید دارند. هر زمان که یک مدل پرچمدار جدید معرفی می‌شود، عده‌ای بلافاصله فرصت را غنیمت می‌شمارند تا گوشی خود را ارتقا دهند. اما اکثر ما معمولا گوشی‌هایمان را تا آخرین حد ممکن استفاده می‌کنیم و تنها زمانی که دیگر کارایی خود را از دست بدهند، آن‌ها را تعویض می‌کنیم.

با این حال، دلیل اصلی اینکه ما به سراغ مدل جدید نمی‌رویم این است که اغلب، ویژگی شگفت‌انگیزی در گوشی‌های تازه وجود ندارد که ما را به تغییر ناگهانی ترغیب کند. علاوه بر این، هزینه‌ی تلفن‌های همراه بسیار بالاست و ما همیشه مایل نیستیم صدها دلار برای یک مدل جدید بپردازیم. در حقیقت، برای ما نگه داشتن یک گوشی تا زمانی که از کار بیفتد، انتخابی منطقی‌تر است.

5 تصمیم اشتباه تولیدکنندگان گوشی‌‌ها

بخشی از دلیل مقاومت ما در برابر ارتقا، به تغییراتی بازمی‌گردد که شرکت‌های سازنده اعمال کرده‌اند و فرآیند خرید گوشی‌های موبایل را دشوارتر کرده‌اند. بی‌تردید، گوشی‌های جدید می‌توانند امکانات زیادی ارائه دهند؛ مانند بهره‌گیری از هوش مصنوعی، امکان حذف افراد از عکس‌ها، یا ضبط ویدئوهای طولانی. اما برخی تغییراتی که تولیدکنندگان در طول سال‌ها اعمال کرده‌اند، فرآیند خرید را خسته‌کننده و گاهی طاقت‌فرسا ساخته است. در ادامه، با 5 تصمیم اشتباه تولیدکنندگان گوشی‌‌ها آشنا می‌شویم.

1. گوشی‌ها دیگر همراه با آداپتور شارژ عرضه نمی‌شوند

ما درک می‌کنیم که بسیاری از این تغییرات با هدف وادار کردن مستقیم مصرف‌کنندگان به خرید محصولات جانبی از همان تولیدکنندگان انجام شده است. اما این بدان معنا نیست که ما باید از چنین رویکردی خوشحال باشیم.

این روزها سازندگان فرض می‌کنند شما از قبل یک آداپتور شارژ در اختیار دارید، بنابراین تنها یک کابل در جعبه قرار می‌دهند. بیشتر دستگاه‌های جدید از درگاه USB-C پشتیبانی می‌کنند که در ظاهر کار را آسان‌تر می‌سازد، زیرا می‌توانید به هر آداپتوری که در خانه دارید متصل شوید. اما مشکل اینجاست که همه‌ی دستگاه‌ها از این قاعده تبعیت نمی‌کنند و همه‌ی کاربران هم لزوماً چندین آداپتور اضافه در خانه ندارند.

آزاردهنده است وقتی گوشی نو را باز می‌کنیم و متوجه می‌شویم ده کابل مشابه در کشوی خانه داریم، اما حتی یک آداپتور مناسب برای اتصال وجود ندارد. این موضوع به نظر نمی‌رسد تصادفی باشد. شرکت‌های سازنده ترجیح می‌دهند شما آداپتور رسمی خودشان را خریداری کنید تا اینکه سراغ یک گزینه‌ی ارزان‌تر از آمازون بروید.

2. سیم‌کارت‌های eSIM به استاندارد تبدیل شده‌اند

در گذشته شما یک سیم‌کارت فیزیکی درون گوشی داشتید که می‌توانستید به‌سادگی آن را از یک گوشی به دستگاه دیگر انتقال دهید. البته این روش چندان امن نبود و به همین دلیل تولیدکنندگان به سمت سیم‌کارت‌های eSIM رفتند؛ سیم‌کارت‌هایی دیجیتال که امکان فعال‌سازی گوشی را بدون نیاز به نمونه‌ی فیزیکی فراهم می‌کنند.

با این حال، eSIMها ذاتاً پیچیده‌تر هستند. به عنوان مثال، اگر گوشی شما خراب شود و دیگر روشن نشود، شاید هیچ دسترسی به اطلاعات موجود روی eSIM نداشته باشید. علاوه بر آن، همه‌ی گوشی‌ها از eSIM پشتیبانی نمی‌کنند، بنابراین اگر بخواهید از یک دستگاه با eSIM به گوشی‌ای بدون این قابلیت مهاجرت کنید، عملاً بی‌نصیب می‌مانید.

• راهنمای خرید گوشی های سامسونگ؛ کدام مدل برای شما مناسب است؟
• رکورد گینس باریک ترین موبایل جهان به یک گوشی گمنام چینی رسید
• ارزان‌ترین گوشی سامسونگ هم ۶ سال آپدیت‌های اندروید را دریافت می‌کند!

اگر نیاز داشته باشید در شرایط اضطراری اطلاعات خود را منتقل کنید، تقریبا هیچ روش سریعی وجود ندارد و انتقال eSIM از یک گوشی به گوشی دیگر ممکن است ساعت‌ها طول بکشد. همچنین برای راه‌اندازی آن در دستگاه جدید، نیاز به پشتیبانی کامل اپراتور دارید. در نهایت، همه‌ی این موارد تنها موجب ایجاد مانع‌های بیشتر و پیچیدگی‌های خسته‌کننده می‌شود.

3. بسیاری از گوشی‌ها دیگر جک هدفون ندارند

در گذشته زمانی که ما یک گوشی جدید خریداری می‌کردیم، اغلب هدفون یا ایرباد نیز به همراه آن ارائه می‌شد. هنوز هم در برخی شرایط می‌توان چنین بسته‌هایی پیدا کرد، اما این موضوع دیگر جزو موارد همیشگی نیست. علاوه بر این، اکنون احتمال اینکه ایرباد بی‌سیم همراه گوشی عرضه شود بسیار بیشتر از هدفون سیمی است، زیرا اکثر گوشی‌های مدرن دیگر جک هدفون ندارند.

بسیاری از دستگاه‌ها پیش‌تر مجهز به درگاه 3.5 میلی‌متری بودند و هدفون‌های سیمی بدون هیچ مشکلی به آن‌ها متصل می‌شدند. این ویژگی باعث می‌شد امکان استفاده از هدفون‌های برندهای مختلف وجود داشته باشد و ما بتوانیم بر اساس سلیقه خود بهترین گزینه را انتخاب کنیم.

اکنون بیشتر ما مجبور به استفاده از ایربادهای بی‌سیم یا هدفون‌های روگوشی هستیم. این موضوع بدین معناست که باید قطعات کوچک‌تری را مدیریت کنیم و در کنار آن، شارژر اضافی نیز همراه داشته باشیم، زیرا هدفون‌های بی‌سیم نیازمند شارژ هستند.

علاوه بر این، چنین هدفون‌هایی معمولاً هزینه بیشتری دارند و استفاده طولانی‌مدت ممکن است گوش‌هایمان را خسته کند. بسیاری از تولیدکنندگان با حذف جک هدفون عملاً کاربران را به سمت خرید ایربادهای بی‌سیم خود سوق داده‌اند. با این حال، گاهی راحت‌تر است که بدون نگرانی از مشکلات اتصال، تنها هدفون سیمی را به گوشی وصل کنیم.

4. اکثر گوشی‌های جدید اجازه افزایش حافظه نمی‌دهند

در سال‌های گذشته زمانی که ما یک گوشی جدید خریداری می‌کردیم، معمولاً دغدغه میزان حافظه داخلی چندان مهم نبود، زیرا بسیاری از گوشی‌ها دارای شیار کارت حافظه microSD بودند و این امکان وجود داشت که با هزینه‌ای نه چندان زیاد، حافظه بیشتری اضافه کنیم. این گزینه اقتصادی برای کاربرانی که نیاز به فضای ذخیره‌سازی بالا داشتند، بسیار ارزشمند محسوب می‌شد.

امروزه، بیشتر گوشی‌ها فاقد شیار microSD هستند و حافظه داخلی نسبتاً بزرگی به همراه دارند. با این حال، هر چه ظرفیت ذخیره‌سازی بیشتر باشد، قیمت گوشی نیز بالاتر می‌رود. علاوه بر این، بخش قابل‌توجهی از ذخیره‌سازی به سرویس‌های ابری منتقل شده است و همین امر باعث می‌شود ما مجبور باشیم هم به فضای ابری و هم به حافظه داخلی گوشی توجه کنیم.

هنگامی که به سقف حافظه نزدیک می‌شویم، دیگر امکان افزودن کارت حافظه وجود ندارد و تنها راهکار حذف فایل‌ها و داده‌های موجود است. بنابراین اگر به حداکثر ظرفیت گوشی برسیم، تنها انتخاب ما پاک کردن محتوا خواهد بود و دیگر امکان افزودن حافظه جدید وجود ندارد.

5. جابه‌جایی گوشی‌ها دشوارتر شده است

امروزه تلفن‌های همراه عملاً به رایانه‌های دستی کوچک تبدیل شده‌اند. با این حال، این موضوع به آن معنا نیست که ما نیازمند گوشی‌هایی در اندازه یک رایانه کوچک باشیم. بسیاری از گوشی‌های امروزی ضخیم‌تر و سنگین‌تر از هر زمان دیگری شده‌اند.

بزرگ بودن نمایشگر بدون شک مزایای خاص خود را دارد، زیرا امکان مشاهده محتوای بیشتر و با کیفیت‌تر را برایمان فراهم می‌کند. اما برای کسانی که عادت دارند گوشی خود را در طول روز در جیب نگه دارند، این اندازه و حجم بیشتر ممکن است به شکل یک مزاحمت جدی احساس شود.

ما نمی‌خواهیم به وضوح پایین گوشی‌های قدیمی بازگردیم، اما واقعیت این است که اندازه بسیاری از پرچمداران بیش از حد بزرگ شده است. بیشتر کاربران ترجیح می‌دهند گوشی‌هایی در اختیار داشته باشند که به راحتی قابل نگهداری و حمل باشند.

در حالی که ما نمی‌خواهیم به کیفیت پایین‌تر گذشته برگردیم، باز هم باور داریم که اندازه بسیاری از گوشی‌های پرچمدار می‌تواند کوچک‌تر و کاربرپسندتر باشد، زیرا اغلب مردم دستگاه‌هایی را ترجیح می‌دهند که به راحتی در دست جا بگیرند و به‌سادگی قابل حمل باشند. به نظر شما، کدام تصمیم اشتباه تولیدکنندگان گوشی‌‌ها بدتر از همه بوده است؟