در حال بارگذاری
در حال بارگذاری

ناوهای هواپیمابر چین کجا و توسط چه کسانی ساخته می‌شوند؟

ناوهای هواپیمابر چین، نماد قدرت روزافزون نیروی دریایی این کشور، کجا و چگونه ساخته می‌شوند؟ این سوالی است که با توجه به افزایش تنش‌های نظامی در اقیانوس آرام، ذهن بسیاری را به خود مشغول کرده است. چین با سرعت چشمگیری در حال تقویت نیروی دریایی خود است. ارتش آزادی‌بخش خلق (PLAN) اکنون بیش از ۳۷۰ ...

ناوهای هواپیمابر چین، نماد قدرت روزافزون نیروی دریایی این کشور، کجا و چگونه ساخته می‌شوند؟ این سوالی است که با توجه به افزایش تنش‌های نظامی در اقیانوس آرام، ذهن بسیاری را به خود مشغول کرده است.

چین با سرعت چشمگیری در حال تقویت نیروی دریایی خود است. ارتش آزادی‌بخش خلق (PLAN) اکنون بیش از ۳۷۰ شناور در اختیار دارد و به دنبال افزایش قدرت نظامی خود با ساخت ناوهای هواپیمابر پیشرفته است. در حال حاضر، چین سه ناو هواپیمابر لیائونینگ، شاندونگ و فوجیان را عملیاتی کرده است. لیائونینگ، یک ناو بازسازی‌شده از دوران شوروی است، شاندونگ اولین ناو هواپیمابر بومی چین با رمپ جهشی است و فوجیان، یک ناو توربینی با سیستم پرتاب با کمک منجنیق (CATOBAR) مشابه ناوهای آمریکایی است، هرچند ابعادی کوچک‌تر از کلاس جرالد فورد دارد.

ناوهای هواپیمابر چین از کجا آمده‌اند؟

لیائونینگ در ابتدا برای اتحاد جماهیر شوروی ساخته و با نام واریاگ در کارخانه کشتی‌سازی اوکراین به آب انداخته شد. یک تاجر چینی آن را ظاهراً برای تبدیل به کازینوی شناور خریداری کرد، اما به محض رسیدن به سواحل چین، آن را به ارتش تحویل داد. این ناو در کارخانه کشتی‌سازی دالیان در استان لیائونینگ، در نزدیکی کره شمالی، بازسازی شد. شاندونگ نیز در همین مکان ساخته شد. اما سومین ناو هواپیمابر چین، فوجیان، در کارخانه کشتی‌سازی جیانگنان در شانگهای ساخته و به آب انداخته شد.

کارخانه کشتی‌سازی دالیان متعلق به شرکت صنایع کشتی‌سازی دالیان (DSIC)، زیرمجموعه شرکت دولتی صنایع کشتی‌سازی چین (CSIC)، است. CSIC نیز مستقیماً مالک کارخانه کشتی‌سازی جیانگنان است. به عبارت دیگر، دولت چین ناوهای خود را از طریق شرکت‌های دولتی می‌سازد.

برنامه‌های آینده چین برای ناوهای هواپیمابر

فوجیان در مراحل نهایی آماده‌سازی برای ورود به خدمت است و پیش‌بینی می‌شود تا سپتامبر ۲۰۲۵ عملیاتی شود. چین به این موفقیت بسنده نکرده و طبق گزارش‌ها در حال کار بر روی چهارمین ناو هواپیمابر خود است. این ناو احتمالاً با سوخت هسته‌ای کار خواهد کرد و از این نظر با سه ناو قبلی که از پیشرانه معمولی استفاده می‌کنند، متفاوت است. همچنین انتظار می‌رود از فوجیان بزرگتر باشد و حتی از نظر اندازه و قابلیت‌ها با ابرناوهای آمریکایی رقابت کند.

گزارش‌هایی حاکی از آن است که PLAN قصد دارد تا دهه ۲۰۳۰، ناوگانی متشکل از شش ناو هواپیمابر داشته باشد که تقریباً نصف ناوگان ۱۱ فروندی نیروی دریایی ایالات متحده است. چین همچنین در حال ساخت کشتی‌های تهاجمی آبی‌خاکی با قابلیت پرتاب جت‌های VTOL و هلیکوپتر، مشابه ۳۱ کشتی مشابه در نیروی دریایی ایالات متحده، است. این تعداد برای به چالش کشیدن سلطه واشنگتن در اقیانوس آرام کافی به نظر می‌رسد، هرچند چین باید با متحدان متعدد کشورهای غربی در آب‌های اطراف خود نیز مقابله کند.

چین در مورد برنامه‌های بلندمدت خود بسیار محتاط است، بنابراین نمی‌توان به طور دقیق از کشتی‌های در حال ساخت و تعداد ناوگان نهایی آن مطلع شد. اما حداقل برخی کارشناسان معتقدند که ایالات متحده باید فرض را بر این بگذارد که چین رشد دریایی خود را تسریع کرده و ناوگان خود را از نظر تعداد، تناژ و قابلیت‌ها افزایش خواهد داد.

بیشتر بخوانید

Sina Farahi

برچسب ها:

0 نظرات

ارسال نظرات

آخرین نظرات